Recensie: Call Girl (2013)

Politieke thriller waarin een Zweedse detective op het spoor komt van een prostitutienetwerk dat gelinkt is aan meerdere ministers.

Call Girl

Stockholm, aan het eind van de jaren '70. Enkele dagen voor het einde van de verkiezingen ziet het er naar uit dat de Sociaal Democraten voor het eerste sinds decennia niet aan de macht zullen zijn. Erger nog voor de machthebbers is het feit dat detective John Sandberg verschillende ministers linkt aan een prostitutienetwerk, dat geleid wordt door Dagmar Glans.

Deze film is geïnspireerd door een prostitutieschandaal dat in de jaren '70 de Zweedse regering ten val dreigde te brengen. (Bron: Film1)

Recensie: Night Train to Lisbon

Het leven van Raimund Gregorius (Jeremy Irons), een geliefd leraar Latijn en deskundige in oude talen, neemt een bijzondere wending wanneer hij een mysterieuze jonge vrouw behoed haar leven te beëindigen door van een brug te springen. Als de vrouw vervolgens spoorloos verdwijnt laat ze haar jas bij Raimund achter, met daarin een boek van Portugese dokter Amadeu de Prado en een nachttreinticket naar Lissabon. Hij besluit het ticket te gebruiken en al zoekende naar de achtergrond van het boek en de schrijver ontvouwt zich langzaam een tragische liefdesgeschiedenis, vol emotionele intriges en overdenkingen naar de ware zin van het leven. (Bron: Film.nl)

Naast een aantal universele menselijke gedragingen (vriendschap, verraad, verzet en besluiteloosheid) en filosofische thema's (de gevolgen van keuzes, de noodzaak van de eindigheid van het leven), is de film voor mij vooral een who-dunnit door reconstructie van het verleden.

Recensie: Hyde Park on Hudson (2012)

Franklin D. Roosevelt is president van de Verenigde Staten. Hij krijgt een steeds betere band met zijn verre nicht Margaret Suckley, die uiteindelijk zijn minnares wordt. Als de de koning en koningin van Groot-Brittannië op staatsbezoek komen stijgt de spanning in het huishouden. (Bron: Biosagenda.nl)

Hyde Park is de geboorteplaats van de Roosevelt. Franklin trekt zich vaak terug op het daar gelegen familielandgoed Springwood, dat bestierd wordt door zijn moeder Sara.

Filmkunde: gratis online cursussen

Als je in films geïnteresseerd bent en je interesse gaat iets verder dan het opsommen van een omgevallen kaartenbak, dan houd je je al snel bezig met filmkunde.

Op dat gebied is er op het wereld wijde web wel het een en ander te beleven. Maar om voorbij het niveau van de gemiddelde recensie te komen, moet je wel even zoeken. Sinds kort heb ik een account bij Coursera:

Coursera is an education company that partners with the top universities and organizations in the world to offer courses online for anyone to take, for free. Our technology enables our partners to teach millions of students rather than hundreds.

Coursera organiseert MOOCs (Massive Open Online Courses), waarbij duizenden, tienduizenden studenten van over de hele wereld tegelijkertijd dezelfde cursus volgen. Hartstikke leuk. En gratis.

En er zijn geregeld cursussen op het gebied van filmkunde. Het beste is om de categorie Music, Film and Audio te volgen, maar onder Humanities en Arts wil soms ook nog wel eens iets verstopt zitten.

Veel cursussen worden herhaald, dus niet getreurd als je er een gemist hebt.

Waar kun je je nu voor inschrijven:
The Camera Never Lies (University of London)
The Language of Hollywood: Storytelling, Sound, and Color (Wesleyan University)
Scandinavian Film and Television (Universiteit van Kopenhagen)

Plaatjes
Via Memegenerator.net

Recensie: No! (2012)

1988. De Verenigde Naties hebben het regime van dictator Pinochet gedwongen een referendum uit te schrijven: met een simpel ja of nee moeten de Chilenen beslissen over het wel of niet aanblijven van de man die al sinds 1973 de onbetwiste leider van het land is.

René Saveedra, een gehaaide reclamejongen, wordt gevraagd om mee te werken aan de nee-campagne. Het campagneteam mag in de aanloop naar het referendum elke dag vijftien minuten vullen met een boodschap tegen het regime van Pinochet.

René weet dat het aannemen van deze baan kan betekenen dat hij zijn gegoede positie in de maatschappij kwijt zal raken maar laat zijn idealen overwinnen; hij neemt de uitdaging aan. Hij zal veel moeten doorstaan, met als belangrijkste hindernissen de intimidatie van het Pinochet-regime en de verdeeldheid binnen de leden van de nee-campagne. (Bron: Filmtotaal.nl)

De film speelt zich af tegen de glory days van het yuppen-dom. Geld, status en individuele vrijheid zijn belangrijk en het gaat niet om de inhoud maar om de verpakking, als je iets verkocht wil hebben.

Recensie: Anna Karenina (2012)

Anna Karenina is het tijdloze verhaal over een buitenechtelijke liefdesrelatie in het tsaristische Rusland van 1874. De prachtige en levenslustige Anna voelt zich gevangen in haar liefdeloze huwelijk met de hooggeplaatste ambtenaar Alexei Karenina. Wanneer ze graaf Vronsky leert kennen, ontstaat er een gepassioneerde affaire met tragische gevolgen. (Bron: Pathé.)

De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Leo Tolstoj en voor een groot deel opgenomen in een 19e eeuws theatergebouw.

De scenewisselingen zijn, zeker in het begin, fraai opgelost. Terwijl de acteurs spelen, wordt de omgeving omgebouwd van een barbier in een huiskamer in een kantoor in een restaurant in een feestzaal. Waarna een van de spelers het feest verlaat, de coulissen in loopt en via een trap op de rollenzolder komt en daarmee in een armoedig huisje belandt (waarbij de katrollen en touwen voor de decors gewoon zichtbaar blijven).

Recensie: Jagten (2012)

Kleingeestig kwaad. Dat is waar de film Jagten over gaat:

Wanneer kleuterleider Lucas door de vijfjarige Klara ten onrechte wordt beschuldigd van misbruik, verandert zijn leven van het ene op het andere moment in een nachtmerrie. Het nieuws verspreidt zich snel en de inwoners van het dorp beginnen zich tegen hem te keren. De eens zo hechte lokale gemeenschap valt uit elkaar, terwijl Lucas tot doelwit is verklaard. (Bron: Cineville)

Bij zo'n beschuldiging word je leven (zeker als man en vader) verwoest. De hechte gemeenschap valt overigens niet uit elkaar, weet precies hoe ze de misdaad aan de vermeende misdadiger moeten koppelen, om daar eensgezind tegen op te treden. Een volksgericht is immers zo gevormd en in dit soort gevallen ben je schuldig tot het tegendeel bewezen is, als dat al ooit te bewijzen valt. Zowel mannen als vrouwen spelen daarbij hun eigen, nare rol. Ook als de situatie veranderd, gaat uiteindelijk de hechte gemeenschap vóór het recht. Het laatste shot van de film maakt dit nog even pijnlijk duidelijk.

Recensie: Renoir (2012)

Côte d'Azur, 1915. In de nadagen van zijn leven wordt de kunstenaar Pierre-Auguste Renoir gekweld door het verlies van zijn vrouw, de pijn van artritis en het slechte nieuws dat zijn zoon Jean gewond is geraakt. Als een jong meisje op wonderbaarlijke wijze zijn wereld betreedt, krijgt de oude schilder nieuwe energie. Ze zal zijn laatste model en muze worden. Wanneer Jean terugkeert om te revalideren, raakt ook hij in de ban van het beeldschone meisje. Ondanks de felle tegenstand van zijn vader, wordt hij smoorverliefd op deze vrije, ontembare geest en ontdekt door haar zijn artistieke zelf.

Zo luidt de officiële beschrijving van de film. Een kunstzinnige film met een liefdesverhaal. Dat is het ook wel, maar zeker niet het enige. Sterker, het jonge mysterieuze meisje (Andrée) gaat op den duur zelfs een beetje vervelen en de relatie met de zoon (Jean) is voorspelbaar. De ingewikkeld lijkende relatie tussen de overleden echtgenote en moeder en de modellen van Renoir is iets te oppervlakkig naar mijn smaak.

Waarom nou toch wéér een filmblog?

Ik houd van film: het medium, de kunst, de techniek, de wereld er omheen. En ik schrijf wel eens recensies van films, voornamelijk omdat ik als 'vrijwilliger-operateur' in het filmhuis Cinema Middelburg nog wel eens wat zie.

Die recensies schrijf ik vooral voor mezelf, als geheugensteuntje: had ik deze film nu al gezien en wat vond ik er ook alweer van? Maar ik deel mijn mening graag en tot dusver deed ik dat via mijn werkblog. Daar zijn ze toch een beetje een vreemde eend in de bijt en daarnaast wil ik eigenlijk veel meer schrijven over films, filmkunde en het cinema-wezen. Dus dan maar een apart blog.

De eerste 4 recensies zijn dus ook al verschenen op mijn werkblog. Om geschiedvervalsing te voorkomen, laat ik ze ook daar staan. En een deel van de eerste recensies had ik daar ook al in concept klaarstaan toen ik besloot dit blog op te zetten.

Dus ik wil het vooral over film hebben. En ik kijk uit naar uw (inhoudelijke en gefundeerde) reacties.

Plaatjes
Via Dudeism.com